chwiejny

chwiejny
chwiejny {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, chwiejnyni {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'taki, który się chwieje – przechyla się, kiwa się, kołysze w różne strony; chybotliwy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Chwiejny krok marynarzy. Wyjść skądś na chwiejnych nogach. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}odznaczający się brakiem pewności, stałości, zdecydowania; niepewny': {{/stl_7}}{{stl_10}}Chwiejne poglądy. Chwiejny charakter. Zająć w jakiejś sprawie chwiejne stanowisko. Być chwiejnym w uczuciach, wierze. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • chwiejny — chwiejnyni 1. «przechylający się w różne strony; chwiejący się, kołyszący się; chybotliwy» Chwiejny chód, krok. Chwiejny płomień Chwiejna kładka. Chwiejny pokład statku. ∆ fiz. Równowaga chwiejna «równowaga ciała sztywnego, którego środek… …   Słownik języka polskiego

  • chód — m IV, D. chodu, Ms. chodzie 1. lm M. chody zwykle w lp «stawianie kroków, chodzenie, stąpanie; sposób chodzenia» Chód powolny, prędki, szybki, równy, chwiejny, niepewny, żołnierski. Chód konia. Mieć ciężki, lekki chód. ◊ Kaczy a. kaczkowaty chód… …   Słownik języka polskiego

  • chwiejnie — przysłów. od chwiejny a) w zn. 1: Chodzić chwiejnie. b) w zn. 2: Postępować chwiejnie, niezdecydowanie …   Słownik języka polskiego

  • chwiejność — ż V, DCMs. chwiejnośćści, blm rzecz. od chwiejny a) w zn. 1: Chwiejność ruchów. Chwiejność pisma. b) w zn. 2: Chwiejność czyichś uczuć, sądów …   Słownik języka polskiego

  • chybotliwy — chybotliwywszy «przechylający się w różne strony; chyboczący się, chwiejny» Chybotliwy cień. Chybotliwe światło. Chybotliwa drabina …   Słownik języka polskiego

  • labilny — «w terminologii specjalnej: chwiejny, niestały» Układ labilny. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • mały — mali, mniejszy 1. «mający niewielkie rozmiary; nieduży, niski; występujący w niewielkiej ilości, liczbie» Mały domek, las, ogród. Mały kawałek, kęs, łyk. Mała część czegoś. Człowiek małego wzrostu. Mała kwota, suma. Mały nakład, procent, wybór. ∆ …   Słownik języka polskiego

  • miękki — miękcy, miększy «uginający się pod naciskiem, przy dotykaniu, ugniataniu itp.; nietwardy, niesztywny» Miękki dywan, materac, koc. Miękka poduszka, kanapa. Miękka tkanina. Miękki owoc, chleb. Miękkie resory. Miękkie zawieszenie pojazdu. ∆ Miękkie… …   Słownik języka polskiego

  • niestabilny — «nie zachowujący równowagi; chwiejny» Niestabilne krzesło. Niestabilne ceny. Niestabilny rynek …   Słownik języka polskiego

  • płomyk — m III, D. a, N. płomykkiem; lm M. i 1. «mały płomień; ogieniek» Mały, wątły, chwiejny, chybotliwy płomyk. Płomyk lampki naftowej, świecy, zapałki, zapalniczki. Płomyk drży, migoce, pełza, przygasa. 2. «przenośnie o czymś, co przypomina mały,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”